Yoga is geduldig

Yoga is geduldig

Mijn man Jeroen en ik gingen in 2011 naar Bali: een heerlijke plek met een superfijne energie. Het plaatsje Ubud spande de kroon qua relaxedheid, hippie-gevoel en hartelijke gastvrijheid. Je vond er op elke straathoek een yogaschool, dus ik besloot er eentje op te zoeken en koos een school aan de rand van de stad. Een witgepleisterd gebouw, omringd door palmen, zanderige paadjes en een weids uitzicht over groene velden.

Terneuzen
Ik deed in die tijd af-en-aan aan yoga. Na mijn eerste yogajaren bij docenten Hans en Ria in Terneuzen, verhuisde ik vaak en vond nooit meer echt mijn ‘vaste’ yogaplek. Ook werd ik opgeslokt door andere dingen. Studie, werk, vrienden, relatie – nou ja, de ‘usual’ dingen. Correctie: ik liet toe dat al die dingen me opslokten, waardoor yoga steeds ergens onderaan mijn to do lijst terechtkwam.

Verbaasd
Daarover heb ik me zo vaak verbaasd. Want yoga deed me vanaf het eerste moment daar in dat zaaltje in Terneuzen juist zo enorm goed. Ik voelde me thuis, ik voelde me zo anders en goed, ik merkte dat er vanalles in beweging kwam. Het voelde alsof dit altijd al bij mij had gehoord. En toch, in de jaren daarna oefende ik veel te weinig en skipte ik lessen omdat ik na een dag werken te moe was.

Thuiskomen
De leraar in Ubud was een mooie, zachtaardige Balinese Engelssprekende jongen. De les was mild en intens tegelijk en ik voelde het weer: dat thuiskomen.
Na de les stapte ik naar hem toe en vertelde ontroerd hoe fijn ik zijn les had gevonden. Hij glimlachte vriendelijk. Ik zei hem dat ik weer voelde dat ik vaker yoga moest doen, dat ik yoga te lang verwaarloosd had.

Terwijl hij me aankeek en bemoedigend mijn schouder aanraakte, zei hij: ‘Yoga will wait for you’.

Die woorden zijn me altijd bijgebleven. En ik haal ze weer terug als ik weer eens te druk ben (bijvoorbeeld met een yogaschool openen… 😉 ) om zelf op de mat te stappen, als ik ‘vergeet’ hoe ik opbloei elke keer als ik die 10, 20, 60 minuten per dag de tijd neem om even stiller te worden.

Herkenbaar?
Ik weet dat ik niet de enige ben die enorm geniet van yoga en dan toch, om welke reden dan ook, even niet de tijd, ruimte, energie vindt om naar de les te gaan of om zelf op de mat te stappen, ondanks alle voornemens. Ik hoop dat als jij dat op dit moment hebt, de woorden van die Balinese docent jou ook helpen te herinneren: yoga zal op jou wachten, vertrouw daar maar op…